Akran Zorbalığı

Akran zorbalığı, aynı yaş grubuna sahip ve aynı gelişimsel döneme sahip bireylerin birbirlerine uyguladıkları sözel, fiziksel, psikolojik şiddettir. Genellikle çocukluk ve ergenlik dönemlerinde görülür. En çok, çocuğun sosyal etkileşiminin olduğu okul, kreş gibi yerlerde görülür. Zorbalık; dışlama, alay etme, fiziksel zarar verme, eşyalarına zarar verme gibi şekillerde görülebilir. Örneğin, çocuğun gözlüğü ile dalga geçme, peltek diye dalga geçme, kişilik özelliklerinden kaynaklı olarak dışlama veya herhangi bir sebep yokken dışlama, eşyalarına zarar verme, tehdit etme gibi olabilir.

Akran zorbalığına maruz kalan birey için bu durum oldukça önemlidir. Onun öz güvenini zedeleyebilir. Benlik saygısına zarar verebilir. Kendini yetersiz görme ve kendini sevmeme gibi durumlara neden olabilir. Kendini dışlanmış hisseden çocuk yalnızlık duygusuna kapılarak depresyon yaşayabilir. Özgüveninin ve benlik saygısının düşmesinden kaynaklı olarak farklı kişilik örüntüleri geliştirebilir. Psikolojik problemlerinin yanı sıra sosyal geri çekilme ve sosyal düzenleme kapasitelerinde önemli sorunlar yaşayabilir. Akademik başarısı önemli derecede düşebilir.

Çocuklarımızın zorbalığa uğrayıp uğramadığını anlamak için, onları gözlemlemeliyiz. Okuldan geldiği zaman duygusal olarak nasıl bir hal içinde olduğuna, okula gidip gitmemek isteme durumuna, okulda yaşadıklarını ne derecede paylaştığına, ders başarısına dikkat edilmelidir. Çocuk önceden olmayan ama sonradan ortaya çıkan şikayetlerde bulunuyor mu diye bakmalıyız. Örneğin, artık gözlük takmamak istediğini söylüyor veya boyundan şikayet ediyorsa ya da herhangi bir fiziksel özelliğinden şikayet ediyorsa buna dikkat edilmelidir.

Ebeveynler, çocukları okullarında ziyaret etmelidir. Ders aralarında onlarla vakit geçirmeli, arkadaşları ile tanışmalıdır. Çocukların öğretmenleri ile iletişim içerisinde olmalıdırlar. Çocukları ile duygusal olarak ilgilenmeyi ihmal etmemelidirler. Mutlaka sohbet etmeli ve onarlı dinlemelidirler. Kabul edici olmalı ve anlayış göstermelidirler. Kabul edici olmak çocuğun sıkıntı veya sorununu daha rahat anlatabilmesine olanak sağlar. 

İlerde zorbalık yapan bir çocuğa sahip olmamak için ebeveynler çocuklarına, başkalarını düşünebilmeyi ve başkalarının duygularının farkında olarak onların duygularını hissedebilmeyi öğretmelidirler. Bunu yaparken önce kendi duygularını dile getirmek ten başlayabilirler. Üzüldükleri zaman, sevindikleri zaman, sinirlendikleri zaman bu duygularını dile getirerek anlatmalıdırlar. Çocuklarının, başkalarına yardım içerikli aktivitelere katılmalarını sağlayabilirler.